photo #7584

چه شد که در افق چشم خود شقایق داشت مدینه ای که شب پیش، صبح صادق داشت اگرچه شمس وجودش به سمت مغرب رفت هزار قله ی پر نور در مشارق داشت چه با شکوه، غم خود به دل نهان می کرد چه شِکوه ها که از ان فرقه ی منافق داشت به غیر داغ محرم، گلی زباغ نچید چقدر روضه ی گودال در دقایق داشت خلیل بود ولی آتشش سلام نشد همان که در نفسش عطری از حدائق داشت هزار طائفه آمد هزار مکتب رفت و ماند شیعه که "قال الامام صادق" داشت