ایران و افغانستانی‌های مهاجر، بی‌قانونی و سلیقگی عمل کردن (بخش اول)

🔸 مسئله مهاجرین در ایران که عمده اون‌ها اتباع افغانستانی هستند زوایای مختلفی داره اما مهم‌ترین مسئله اینه که موضوع اتباع یک کار تخصصی و غیرسیاسی هست اما متاسفانه در کشور ما بعضا تبدیل به یک کار غیرتخصصی و سیاسی شده! 🔹 قانون مشخصی هم در این موضوع نداریم و آخرین قانون مهاجرین برای سال ۱۳۱۰ و در زمان رضاخان هست! تا امروز هیچ قانون جدیدی تصویب نشده و اون قانون هم پاسخگوی نیازهای امروز نیست و شاید بزرگترین ضربه‌ای که کشور خورده همین نابسامانی در این حوزه است. مثلاً جالبه بدونید ما #حداقل ۴ نوع کارت اقامت اتباع توی کشورمون داریم! و هر کدوم رو یک سازمان با سلام و صلوات رفته گرفته و ... 🔹 در زمان دولت شهید رییسی رحمة الله علیه، دولت لایحه‌ای به مجلس داد به اسم سازمان مهاجرین که زیر نظر وزارت کشور قرار بود اداره بشه که متاسفانه طی دو، سه سال رفت و برگشت در مجلس تصویب نشد و امروز اون قانون خیلی فوری به مجلس برگشته و با اسم سازمان ملی مهاجرت احتمالا طی هفته‌های آتی تصویب میشه (البته تغییرات زیادی با قانون قبلی داره) 🔹 خود این قانون گام مهمی در ساماندهی به وضعیت اتباع هست اما تا اون زمان اقدامات شتاب‌زده ممکنه آسیب‌زا باشه که بخشیش رو طی روزهای گذشته دیدیدم. 🔹 اما اقدامات شتاب‌زده یعنی چی؟! بخشیش میشه اینی که فقط طی یکی دو هفته گذشته حدود ۸۰۰ هزار نفر اتباع افغانستانی از کشور خارج شدند و خب طبیعی هست اینجا ممکنه حقوق برخی از اتباع تضییع شده باشه. 🔹 روزهایی بوده که فرآیند شناسایی و ارسال به سمت مرز، کرامت افراد حفظ نشده و خب ازدیاد جمعیت در لب مرز هم مشکلاتی رو ایجاد کرده اما به لطف خدا امروز این موضوع در لب مرز به صورت کلی برطرف شده و در شهرهای مختلف هم که اتباع رو نیروی انتظامی می‌فرسته سمت مرز مشکل خیلی کمتر شده! 📌اما اساسا این سیاست #خروج_انبوه اتباع درسته؟! در موردش می‌نویسم ...