چکیده: تنبیه یکی از روشهای تربیتی است که با داشتن شرایطی که بتواند بر خروج از مسیر انحراف متربی تاثیر بگذارد، از سوی روانشناسان و متخصصان جایز دانسته شده است. امروزه یکی از مسائل پر اهمیت در آموزش و پرورش، بحث تنبیه دانشآموزان است. لذا با توجه به اهمیت موضوع، مقاله حاضر با بهرهگیری از روش توصیفی-تحلیلی، از دیدگاه فقهی و حقوقی به بحث تنبیه بدنی دانشآموزان پرداخته است. ابتدا انواع تنبیه مثبت و منفی بیان شد. سپس به بررسی دیدگاه فقه امامیه در این باره پرداخته شد و مشخص گردید که فقها، تنبیه بدنی دانشآموز را مشروط به داشتن جواز از سوی والدین و عدم ایجاد کبودی و سرخی روی بدن، مجاز دانستهاند. در نهایت این موضوع از زوایای قانونی مورد بررسی قرار گرفت. نتیجتاً مشخص گردید که هرگونه تنبیه بدنی دانشآموز توسط معلم و کارکنان مدرسه به دستور قانون ممنوع است و در صورت بروز چنین اتفاقی، اولیاء دانشآموز میتوانند دعوی خود را در دادسرا و هیات رسیدگی به تخلفات اداری مطرح نمایند.
اولین سیستم همکاری در فروش ویژه طلاب تحت قرارداد با شرکت ملی پست ج.ا.ا