به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، دکتر احمد به پژوه، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت و گو باحوزه در تهران با بیان اینکه دین اسلام فرصت های کلیدی و مهمی در طول سال در اختیار مسلمانان برای تقویت و ارتقای معرفت دینی شأن قرار داده است، اظهار داشت: شب های قدر، اعتکاف رجبیه، روز غرفه و ماه رمضان از مهم ترین این فرصت ها است. توصیه زیادی برای بهره مندی از فضائل و بهره های معنوی این مناسبت ها شده است.

بنابر روایت حوزه، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: اربعین حسینی از جلوه های دیگر محبت و رحمانیت الهی نسبت به مومنان است تا بتوانند از این ظرفیت برای تطهیر روح و جان شان استفاده کنند. جایی که انسان ها در نهایت تواضع، نوع دوستی و محبت با یکدیگر در یک سفر مشترک شرکت می کنند.

اربعین حسینی جلوه ای از سبک زندگی مومنانه است

وی در ادامه اربعین حسینی را جلوه ای از سبک زندگی مومنانه دانست و بیان کرد: این مراسم مملو از عقلانیت، منطق، شعور، احساس، محبت، شوق و اشتیاق است. آنچه در مراسم پیاده روی اربعین حسینی مشاهده می شود تقریبا در هیچ مراسم دیگری دیده نمی شود. زندگی ایمانی در جریان این اجتماع فرهنگی در جان انسان ها نهادینه می شود.

دکتر به پژوه با بیان اینکه اربعین حسینی، هم فردی ترین و هم خانوادگی ترین و هم اجتماعی ترین مراسم در دین اسلام است، اظهار داشت: این درحالی است که سایر مناسبت های مذهبی معمولا چنین چند بعدی نیستند. در اربعین افراد می توانند با خدای خود خلوت کنند و همزمان، این حال قشنگ خود را با همسر و فرزندان و دوستان خود به اشتراک بگذارند.

اربعین سرمایه عظیم فرهنگی در یک جریان با شکوه معنوی است

وی افزود: اربعین حسینی سرمایه عظیم فرهنگی در یک جریان با شکوه معنوی است. دل ها در این مراسم پیوند عمیق با موضوع امامت می خورد. هر کس این پیوند را حفظ کند، سعادت دنیا و آخرت وی تصمیم می شود. توشه ای که زائران اربعین حسینی جمع آوری می کنند برای ریاکاری امروز و فردای آنان کفایت می کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به بهره های روانشناختی سفر معنوی اربعین حسینی، گفت: چنان آرامش معنوی و نشاط دینی در جریان سفر معنوی نصیب انسان می شود که می تواند تضمین کننده امنیت روانی در طول عمر افراد شود.

اربعین حسینی بهترین کلاس برای رسیدن به آرامش درونی و اطمینان قلبی است

وی گفت: مراسم پیاده روی اربعین حسینی بهترین کلاس برای رسیدن به آرامش درونی و اطمینان قلبی است. انسان ها در سایه چنین ره توشه ای می توانند ارتباط مستحکمی با خداوند برقرار و در برابر وسوسه های شیطانی دارای اراده ای محکم شوند.