این معنی مکشوف است که امام حسن از نخست روز دل به مردم کوفه بسته نداشت و ایشان را به وفاي عهود و رصانت میثاق آراسته نمی پنداشت و می دانست که لشکر با او نمی پاید و این کار بر معاویه فرود می آید و از آن روز که مردم تقدیم بیعت او کردند و قیس بن سعد بن عباده پیش دستی نمود چنان که به شرح رفت مقاله ي آن حضرت بین الدلاله بود که آراي مردم را مختلف و با خود مخالف می داند از این روي دو ماه در کوفه بنشست و از معاویه نام نبرد و از جهاد یاد نکرد تا گاهی که مردم به سخن آمدند و ابن عباس از بصره مکتوب کرد ناچار از براي اتمام حجت تجهیز لشکر و بسیج سفر فرمود، مردي از بزرگان قبیله کنده را که حکم نام داشت با چهار هزار کس به جانب انبار روان داشت و او را گفت در انبار میباش تا گاهی که حکم من با تو می آید او برفت و بر حسب حکم در انبار فرود آمد. از آن سوي چون معاویه بر آن حال وقوف یافت چند کس از مردم خود را به سوي او گسیل داشت و او را مکتوب کرد...